Wat was er gebeurd?
Op 19 september 2018 meldt de werknemer zich telefonisch ziek en verstuurt diezelfde dag een doktersattest.
De werkgever reageert dezelfde dag nog door een controlearts te sturen.
De controlearts gaat ter plaatse maar stoot op een afgesloten tuinpoortje en geraakt zo niet tot aan de woonst van de werknemer. De controlearts laat bijgevolg een bericht achter in de brievenbus met de boodschap dat hij de werknemer omwille van zijn afwezigheid niet heeft kunnen controleren.
Diezelfde avond ontvangt de controlearts een telefoontje van de werknemer die beweert dat hij op het ogenblik van de controle wel degelijk thuis was. De controlearts argumenteert dat hij dit niet heeft kunnen vaststellen omdat hij niet voorbij het tuinpoortje was geraakt.
De werkgever is van oordeel dat de werknemer zich oncontroleerbaar heeft opgesteld en weigert het gewaarborgd loon te betalen.
De werknemer is het niet eens met het oordeel van de werkgever en stelt een vordering in voor de arbeidsrechtbank.
Wat stond er in het arbeidsreglement?
In het arbeidsreglement van de werkgever is bepaald dat de arbeidsongeschikte werknemer de eerste drie dagen van zijn ziekteperiode tussen 13 en 17 uur thuis “beschikbaar” moet zijn voor een controle.
Wat besliste de arbeidsrechtbank?
De arbeidsrechtbank geeft de werknemer gelijk. De rechtbank valt immers over de boodschap dat de controlearts de werknemer niet heeft kunnen controleren omwille van zijn afwezigheid. Volgens de rechtbank is deze conclusie te overhaast getrokken: de controlearts was immers maar tot het afgesloten tuinpoortje geraakt.
Volgens de werknemer was het tuinpoortje echter niet afgesloten en volstond het om dit te openen om zich zo tot aan de voordeur te kunnen begeven. De werknemer bracht in de loop van de procedure verder nog een aantal schriftelijke verklaringen bij van getuigen die bevestigden dat hij die namiddag thuis was geweest.
De rechtbank argumenteert dat de werkgever moet kunnen bewijzen dat de werknemer de controleprocedure heeft belemmerd indien hij het gewaarborgd loon wil inhouden. Volgens de rechtbank heeft de werkgever in kwestie dat bewijs niet geleverd. De werkgever werd bijgevolg veroordeeld tot de betaling van het gewaarborgd loon.
Terecht werd door verschillende rechtsleer de vraag gesteld wat de uitkomst van de zaak zou zijn geweest indien de controlearts geen melding had gemaakt van de “afwezigheid” van de werknemer maar van een “onbeschikbaarheid” (de terminologie die in artikel 31 §3 van de Arbeidsovereenkomstenwet wordt gehanteerd). Van iemand die zich beschikbaar moet houden voor controle, mag toch verwacht worden dat hij de drempels die tot zijn onbeschikbaarheid zouden kunnen doen besluiten, zelf zo veel als mogelijk uit de weg ruimt.
Bron: Vonnis arbrb. Antwerpen, afdeling Tongeren van 21 december 2020.